Γιατί συνεχίζω να επιλέγω το λάθος άτομο;
Μερικές φορές αναρωτιόμαστε γιατί επιλέγουμε το λάθος άτομο και μπαίνουμε σε δύσκολες σχέσεις που «αποδεικνύονται κακές» όταν φαινόταν τόσο «υποσχόμενες» στην αρχή. Μερικές φορές παρατηρούμε ότι συνεχίζουμε να «επιλέγουμε τα λάθος άτομα» ξανά και ξανά.Ταυτόχρονα, δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Πολλές φορές το αποδίδουμε στον άλλον και πιστεύουμε ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί «λάθος άνθρωποι εκεί έξω» που καλύτερα να «μείνουμε μακριά» ή «να το υπομείνουμε».
Μοντελοποίηση της οικογένειάς μας
Πολλά από αυτά που μαθαίνουμε για τη ζωή και τις σχέσεις, τα μάθαμε παρατηρώντας και αλληλεπιδρώντας με τους γονείς, τα αδέρφια και τους συγγενείς μας. Οι γονείς μας είναι η μεγαλύτερη επιρροή στη ζωή μας γιατί περνάμε τόσο πολύ χρόνο μαζί τους.Έτσι,μαθαίνουμε «αυτόματες συνήθειες» με τις οποίες «νιώθουμε άνετα» στη ζωή. Αν και μπορεί να λέμε στον εαυτό μας ότι δεν πρόκειται ποτέ να γίνουμε κάτι σαν τους γονείς μας, συχνά βρίσκουμε τον εαυτό μας να κάνει το ίδιο επειδή είναι «οικείο».
Αυτές οι «γνωστές συνήθειες» έχουν γίνει αυτοματισμοί και έτσι βρίσκουμε άνεση σε ό,τι μας είναι οικείο και εύκολο.Για τα νεαρά κορίτσια, δεν είναι ασυνήθιστο να βρεθούν σε σχέσεις με άντρες που μοιάζουν με τους πατέρες τους, επειδή αυτοί είναι οι άντρες που ήταν οι «άνθρωποι της πρώτης τους σχέσης». Επιπλέον, εάν οι πατέρες ήταν αλκοολικοί, κακοποιοί, ελεγκτικοί, φώναζαν κ.λπ., το νεαρό κορίτσι έλκεται αυτόματα προς παρόμοιους τύπους προσωπικοτήτων σχεδόν ασυνείδητα.
Αν και οι γονείς μπορεί να λένε «κάντε όπως λέω εγώ, όχι όπως κάνω εγώ», δεν είναι ασυνήθιστο τα παιδιά να κάνουν ακριβώς όπως οι γονείς τους. Τα νεαρά αγόρια, γίνονται επίσης σαν τους άνδρες στη ζωή τους και σχετίζονται με τις γυναίκες στη ζωή τους όπως ο πατέρας τους σχετίζεται με τις μητέρες τους. Ό,τι έχει μάθει κανείς να περιμένει από την οικογένειά του, είναι αυτό που θα κάνει για το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του – ακόμα κι αν προσπαθεί σκληρά να αποφύγει να το κάνει. Επιστρέφει στο «Θέλω ένα κορίτσι, σαν το κορίτσι, που παντρεύτηκε τον αγαπημένο μου μπαμπά» και το αντίστροφο.
Επιλέγουμε το λάθος άτομο, για να ικανοποιήσουμξε τις ανάγκες εξάρτησής μας
Αυτό που πολλές φορές μισούμε να παραδεχτούμε είναι ότι έχουμε πολλές ανάγκες εξάρτησης. Θέλουμε να μας φροντίζουν και να νιώθουμε ότι αν βρούμε το κατάλληλο άτομο η ζωή μας θα είναι ολοκληρωμένη και θα είμαστε ασφαλείς. Μερικές φορές υπάρχουν άνθρωποι που έχουν περισσότερες ανάγκες εξάρτησης επειδή οι προηγούμενες ανάγκες τους δεν ικανοποιήθηκαν και «ελπίζουν» ότι η νέα σχέση θα καλύψει αυτές τις ανάγκες.
Συνήθως μπορούμε να εντοπίσουμε αυτούς τους ανθρώπους από το πόσο γρήγορα κινούνται σε μια «σοβαρή σχέση» χωρίς να αφιερώσουν χρόνο για να «σκεφτούν τα πράγματα και να γνωρίσουν πραγματικά το άλλο άτομο». Υπάρχει η επιθυμία να είναι ασφαλείς και να φροντίζονται. Στη συνέχεια αναρωτιούνται τι πήγε στραβά και γιατί δεν είναι πραγματικά τόσο φροντισμένοι και τόσο άνετοι όσο ήλπιζαν.
Είναι περισσότερο ένας φόβος να αντιμετωπίσουμε τις πραγματικότητες της ζωής, τους αγώνες, τα προβλήματα και τις δυσκολίες που πρέπει να αντιμετωπίσουμε όλοι μας στη ζωή. Υπάρχει μια ελπίδα ότι ο άλλος θα μας φροντίσει, θα μας προστατεύσει και θα τα κάνει όλα υπέροχα και ασφαλή. Όταν αυτό δεν συμβαίνει είμαστε μπερδεμένοι, καταθλιπτικοί, ανήσυχοι, αναστατωμένοι, θυμωμένοι και χαμένοι. Κυρίως αναστατωμένοι και χαμένοι επειδή δεν έχουμε μάθει ποτέ να λειτουργούμε για πολύ καιρό ως ανεξάρτητοι ενήλικες χωρίς να έχουμε κάποιον να βασιζόμαστε
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:Τσακωμός Στη Σχέση:Τι Πρέπει Να Κάνετε Μετά Από Έναν Καβγά
Οι προσδοκίες μας ότι «Μπορούμε να αλλάξουμε το λάθος άτομο»
Μια μη ρεαλιστική προσδοκία που έχουν πολλοί άνθρωποι, ιδιαίτερα οι γυναίκες, είναι ότι θα μπορέσουν να αλλάξουν το άλλο άτομο όταν είναι «μαζί τους». Αυτή είναι μια μη ρεαλιστική πεποίθηση. Αν ο ένας σύντροφος προσπαθήσει να αλλάξει τον άλλο, συνήθως δημιουργούνται αντιστάσεις και προκύπτουν περισσότερες συγκρούσεις.
Επιπλέον, αν ο ένας προσπαθήσει να αλλάξει τον άλλον, η σχέση γίνεται άνιση. Αυτός που πρέπει να αλλάξει δεν είναι πλέον ένας «πραγματικός ενήλικας» αλλά απλώς ένα άλλο «παιδί που πρέπει να μεγαλώσει με τον σωστό τρόπο». Υπάρχει επίσης ο «διαισθητικός κανόνας δέκα τοις εκατό» που αγνοείται. Αυτός ο κανόνας λέει ότι εάν βλέπετε ένα πρόβλημα τώρα και πιστεύετε ότι είναι μόνο ένα μικρό, 10 τοις εκατό, ένα, να είστε βέβαιοι ότι θα είναι δέκα φορές χειρότερο όταν είστε στη σχέση.
Η αποτυχία μας να «ειδοποιήσουμε» και η τάση μας να αρνηθούμε
Πολλές φορές ακούμε ζευγάρια να μιλάνε για το πώς άλλαξε τόσο πολύ ο άλλος μετά το φλερτ. Είναι αλήθεια ότι τείνουμε να βάζουμε τα δυνατά μας τον πρώτο καιρό γνωριμίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο σημαντικό να γνωρίζουμε εκτενώς το άτομο που θέλουμε να γλινει σύντροφός μας.Ωστόσο, είναι εξίσου αλήθεια ότι τείνουμε να παραβλέπουμε εύκολα, να αρνούμαστε ή να αποφεύγουμε να προσέχουμε, τα προβλήματα που είναι ξεκάθαρα εμφανή από την αρχή της σχέσης για να «εκπλαγούμε» αργότερα από αυτά. Επιπλέον, θα αρνηθούμε να «ακούσουμε τι έχουν να πουν οι άλλοι» για τον σύντροφό μας, πιστεύοντας ότι οι πληροφορίες απλώς δεν μπορούν να είναι αληθινές για το άτομο που γνωρίζουμε!
Όταν είμαστε ερωτευμένοι, συνήθως δεν έχουμε πλήρη επίγνωσή μας για το «πραγματικό πρόσωπο» του άλλου ατόμου. Τα φυσικά οπιούχα του σώματος, οι ενδορφίνες, είναι φάρμακα που μας κάνουν να νιώθουμε καλά και αποβάλλονται όταν είμαστε ερωτευμένοι. Οπότε είναι σαν «να παίρνουμε ναρκωτικά» το διάστημα που είμαστε ερωτευμένοι.Κατά συνέπεια,είναι δύσκολο να κατανοήσουμε, να αισθανθούμε ή να βιώσουμε το «πραγματικό άλλο άτομο» επειδή «νιώθουμε τόσο καλά μαζί του». Στην πραγματικότητα νιώθουμε μόνο τα «καλά φάρμακα ενδορφίνης». Νιώθουμε ότι «δεν μπορούμε να περιμένουμε ή «θα τους χάσουμε», γι’ αυτό κολλάμε σε ό,τι θέλουν με την ελπίδα ότι θα αλλάξουν.
Η ανάγκη μας να «διαλέξουμε το οικείο»
Έχουμε την τάση να κινούμαστε προς αυτό που περιμένουμε και γνωρίζουμε. Επιλέγουμε εκείνα τα πράγματα με τα οποία είμαστε εξοικειωμένοι επειδή είναι γνωστά και άνετα. Μας αρέσει να επιλέγουμε “γνωστές προκλήσεις επίσης”. Μερικές φορές επιλέγουμε δύσκολα για να «λύσουμε προβλήματα του παρελθόντος» και νιώθουμε ότι μπορούμε να «αλλάξουμε το παρελθόν» . Στο τέλος όμως, διαπιστώνουμε,ότι τίποτα δεν αλλάζει επειδή «επιλέξαμε το λάθος, και το ίδιο, προβληματικό άτομο απλά σε διαφορετικό σώμα.»
Η Έλλειψη Αυτοεκτίμησής μας, μας οδηγεί στο λάθος άτομο
Πολλές φορές επιλέγουμε το λάθος άτομο γιατί νιώθουμε ότι δεν αξίζουμε κάτι καλύτερο.Υποτιμάμε τον εαυτό μας γιατί έτσι μας φέρθηκαν στο παρελθόν. Φτάνουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε άχρηστοι, δεν αξίζουμε κάτι καλύτερο και πρέπει να ανεχθούμε το “καλύτερα από το τίποτα” επειδή έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση. Μερικές φορές, κάνουμε κακές επιλογές, επειδή δεν πιστεύουμε ότι κάποιος θα μας ήθελε για αυτό που είμαστε ή για όσα έχουμε παλέψει. Άλλες φορές,το να κάνουμε κακές επιλογές μας δίνει «κάτι να κάνουμε» και «μας επιτρέπει να αισθανόμαστε καλύτερα για τον εαυτό μας» επειδή «είμαστε τόσο χαμένοι». Υπάρχει έλλειψη πεποίθησης ότι «είμαι καλός άνθρωπος και αν θέλεις να είσαι μαζί μου πρέπει να κάνεις καλά ή απλά να φύγεις!» Έτσι αποφεύγουμε να είμαστε διεκδικητικοί και να δηλώνουμε τις ανάγκες μας ή να δηλώνουμε την πραγματικότητα των αποφάσεων κ.λπ.
Ο φόβος μας να μείνουμε μόνοι
Ένα πραγματικό πρόβλημα είναι αυτό του φόβου να μείνουμε μόνοι. Πολλές φορές θα μπούμε σε μια σχέση γιατί δεν θέλουμε να είμαστε μόνοι και φοβόμαστε. Επίσης, δεν είχαμε την εμπειρία να ζήσουμε τη ζωή μόνοι μας και να μάθουμε πώς να επιβιώσουμε μόνοι για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα. Πολλοί άνθρωποι περνούν γρήγορα από μια εξαρτημένη σχέση, την οικογένεια, σε μια άλλη εξαρτημένη σχέση, τον γάμο γιατί δεν θέλουν να ανέχονται αγώνες, μοναξιά, άγχος και άλλα συναισθήματα.
Πολλοί άλλοι φόβοι και προβλήματα μας οδηγούν στο λάθος σύντροφο. Μερικές φορές, ξέρουμε ότι βρισκόμαστε σε λάθος σχέση, αλλά δεν θα το παραδεχτούμε και αφήνουμε τη σχέση να συνεχιστεί.
Όλα αυτά είναι ξεκάθαρα σημάδια ότι θα «ξανά» έχουμε πρόβλημα με τη σχέση στο μέλλον. Πάρτε λοιπόν χρόνο, επιβραδύνετε και δώστε στον εαυτό σας και στη σχέση περισσότερο χρόνο για να μιλήσετε, να παρατηρήσετε, να αλληλεπιδράσετε και να γνωριστείτε με τον καιρό. Η ψυχαναγκαστική βιασύνη είναι «το ατελείωτο ταξίδι προς την αυτοκαταστροφή και τη δυστυχία». Ένας σοφός άνθρωπος παίρνει το χρόνο του, γιατί τον έχουμε και πρέπει να τον χρησιμοποιήσουμε προς όφελός μας.
